

W Polsce coraz więcej przypraw ziołowych zyskuje popularność, ale nadal jesteśmy bardzo wstrzemięźliwi w stosowaniu mniej znanych ziół. Najczęściej używanymi przyprawami są wciąż takie, jak: majeranek, tymianek, rzadziej bazylia. Powodem tego jest słaba znajomość przypraw ziołowych i możliwości ich stosowania dla poprawienia smaku potraw.
Przyprawy ziołowe można stosować świeże, suszone lub mrożone. Suszenie jest czynnością stosunkowo łatwą. Liście wraz z łodygami zbiera się, gdy roślina zaczyna kwitnąć. W żadnym wypadku nie należy suszyć ziół na słońcu. Najlepiej rozwiesić je w pęczkach (liśćmi do dołu) w suchym i przewiewnym miejscu. Suszone przyprawy przechowuje się w szczelnie zamkniętych pojemnikach w chłodnym i suchym miejscu.
Przyprawy ziołowe
Bazylia /25g/

Bazylia, zwana jest także „małym cudem świata”. Nazwę nadali jej Grecy - basilikum znaczy królewski, dlatego bywa również nazywana zielem królewskim.
Cząber /20g/

Używany już w starożytnym Rzymie. Pospolity w średniowiecznej Europie. Miał podobno zapobiegać sklerozie. Uważany niegdyś za afrodyzjak (jego łacińska nazwa pochodzi od bożka Satyra).
Czosnek niedźwiedzi /20g/

To prawdziwy cud natury. Czosnek niedźwiedzi był od niepamiętnych czasów, powszechnie spożywany w okresie przednówka w naszej strefie klimatycznej. Od wieków traktowany jak antidotum na różne dolegliwości oraz prawdziwa bomba witaminowa. Uznawany był jako wyjątkowo skuteczny lek przeciwko przeziębieniom.
Estragon

Bez estragonu nie byłoby sosu Bearnaise, ani w ogóle żadnej przyprawy dobrej kuchni. Znany już w średniowieczu w kuchni arabskiej. Drugi człon nazwy łacińskiej pochodzi od słowa "draco", oznaczającego smoka- w średniowieczu wierzono bowiem, że estragon ma moc odstraszania potworów.
Kolendra mielona /30g/

Kolendra wymieniana jest już w Biblii jako roślina uprawna, a w grobowcach faraonów znaleziono jej nasiona. Grecy i Rzymianie dodawali kolendry do wina, aby nadać mu aromat i smak. Chińczycy z kolei wierzyli, że kolendra może zapewnić nieśmiertelność.
Koperek /15g/

Koperek to bardzo popularna roślina hodowana na w ogródkach działkowych. Zapach kopru to niepowtarzalna kompozycja zapachowa, której nie może zabraknąć w obiedzie z ziemniakami, sałatce czy jajkach.
Lubczyk

Sama nazwa nie ma nic wspólnego z „lubieniem”. Jest to nic innego jak tylko zniekształcenie łacińskiego słowa libusticum - co oznacza ziele z Ligurii. Lubczyk pochodzi z Włoch. Jest uważany za roślinę wywołującą wielką namiętność. Podobno Kaligula zmarł po wypiciu nalewki z lubczyka - zabić go miała zbyt wielka namiętność, wywołana przez to zioło.
Majeranek /10g/

Nazwa majeranek pochodzi od arabskiego słowa marjamie, które oznacza „nieporównany”. Na wybrzeża Morza Śródziemnego sprowadzili majeranek Arabowie. W XVI wieku zioło to dotarło do Niemiec. Był używany do warzenia piwa dopóki, nie zastąpił go chmiel. Dodawał aromat do wina zwanego Hipokras popularnego w czasach średniowiecznych.
Oregano /20g/

Oregano zwanego również lebiodką pospolitą lub dzikim majerankiem było opisane już w I wieku n.e. Zachwalał je grecki lekarz Dioskorides. Jako często spożywane zioło wymieniał je starożytny gastronom rzymski Caeilus Apicius. Ojciec medycyny Hipokrates uważał oregano za lek na niemal wszystkie choroby i dolegliwości.
Pietruszka liść /10g/

Pietruszka zielona to potężna dawka witamin C, A, E oraz składniki mineralne: żelazo, magnez, miedź, wapń, potas, fosfor, mangan. Przyczynia się do wzrostu odporności nachoroby i stres. Dobrze wpływa także na skórę, ma właściwości regenerujące. Reguluje proces trawienia i redukuje zagrożenie powstania kamicy żółciowej. Jako przyprawa nadaje potrawom jakby ostatni szlif.
Rozmaryn /15g/

Rozmaryn znali już satrożytni Rzymianie, Grecy i Eipcjanie. Legion y rzymskie i plemiona germańskie przeniosły rozmaryn do Europy Środkowej dzięki swym wyprawom wojennym.